- νηπιόθεν
- επίρρ. с младенчества, с детства, с детских, с малых лет
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
νηπιόθεν — (Μ νηπιόθεν) επίρρ. από τη νηπιακή ηλικία. [ΕΤΥΜΟΛ. < νήπιος + επιρρμ. κατάλ. θεν (πρβλ. νεό θεν, παιδό θεν)] … Dictionary of Greek
νήπιος — α, ο (ΑΜ νήπιος, ία, ον, Α και νήπιος, ον, Α θηλ. ιων. τ. νηπίη, Μ και νηπίος, ον, Μ ουδ. και νήφιο) 1. το ουδ. ως ουσ. το νήπιο(ν) α) παιδί νηπιακής ηλικίας β) (για πρόσ.) μτφ. πολύ νεαρός, ανήλικος γ) μτφ. άμυαλος, ανώριμος («νήπιος, οὐδὲ τὸ… … Dictionary of Greek